Dag 4: Goodbye LA, Hello Flagstaff Grand Canyon
Door: Lieke & Jordy
Blijf op de hoogte en volg Lieke
10 Juni 2016 | Verenigde Staten, Flagstaff
Dag 4:
Vandaag was de dag dat wij het o zo drukke en grote Los Angeles, California achter onze zouden laten om onze reis te vervolgen naar onze volgende bestemming. Na heel wat uurtjes op de snelweg richting het binnenland van Amerika ruilden we de snelweg in voor een soort provinciale weg dwars door de natuur. Natuurlijk hadden we er al een aantal uur op zitten voordat wij dit contrast mee maakte. Een weg die ons dwars door de bergen bracht. Adembenemend, prachtig, overweldigend, geen woorden voor, je kunt zo veel verzinnen om de natuur zo te beschrijven.
We keken onze ogen uit, wat natuurlijk heerlijk is als je 8 uur moet rijden. Natuurlijk moest er uiteindelijk voor het eerst ook getankt worden. Nou daar begon onze Jordy en Lieke komedie. We keken elkaar aan en vroegen ons beiden af wat er nou eigenlijk in de tank moest gaan. Nadat we beiden de hele auto geïnspecteerd hadden konden we vaststellen dat er nergens een sticker of indicatie was van welke brandstof de auto nodig had. Stom als wij waren hadden we dit natuurlijk niet gevraagd aan het begin toen we de auto mee kregen…
Gelukkig vonden we een telefoonnummer van de verhuurder en al snel hadden we een aardige Amerikaanse mevrouw aan de lijn.
Met een lacherige stem legde we uit dat wij een auto bij het verhuurbedrijf hadden gehuurd maar dat we eigenlijk geen idee hadden wat er in moest. Als snel kwam het verlossende antwoord en wisten we wat er in de tank moest.
Nu konden we de tank weer vol gooien om daarna verder op reis te gaan richting de Grand Canyon.
Opnieuw weer een verschrikkelijk contrast in de natuur. We waren nu ongeveer over de helft van de reis. Inmiddels hebben we er een aantal stops op zitten. We zijn ook gestopt bij een parkeerplaats waar we even naar de wc konden. Het was verschrikkelijk heet, maar niet zoals in Nederland.
Als het in Nederland heet is dan is het plakkerig en niet lekker heet. We stonden buiten in de zon en volgens de buitenthermometer van de auto was het ongeveer 42 graden buiten. En het was heerlijk. Je voelde wel dat het heet was maar niet dat het te heet was. Toen we daarna even buiten stonden te praten zag ik opeens iets in mijn ooghoek op de grond naast het voetpad een stukje van ons vandaan iets liggen. Toen ik er beter naar ging kijken ontdekte ik dat het ging om een kleine slang. Uit reactie hield ik Jordy gelijk tegen en zei ik, pas op een slang. Jordy schrok denk ik meer van mijn reactie dan echt van de slang. Op een afstandje hebben we even naar de slang gekeken om vervolgens weer de auto in te stappen om weer door te reizen naar onze eindbestemming.
Na weer een tijdje onderweg te zijn geweest maakte we weer een stop om de tank nogmaals vol te gooien. Dit keer ging het niet helemaal vlekkeloos. Jordy had namelijk binnen de verkeerde pompnummer doorgegeven waardoor onze linkerbuurman nu onze 35 dollar brandstof stond te tanken en wij niks hadden. Nadat Jordy naar binnen was gegaan was er een pompmedewerker mee naar buiten gekomen om vervolgens aan onze linkerbuurman het probleem uit te leggen. De man zou nu voor ons hetzelfde bedrag betalen als wij per ongeluk voor hem hadden gedaan. Nadat alles geregeld was konden we weer op weg. We hadden nog maar een aantal uurtjes te gaan toen we door de navigatie van de snelweg werden gehaald om vervolgens een stuk over de historische route 66 werden gestuurd. We kunnen dus ook zeggen dat wij op de ROUTE 66 hebben gereden. Deze route hadden we helemaal kunnen rijden, echter werd deze door een truckdriver niet aangeraden omdat deze weg nogal crappy was zoals de truckdriver zo mooi verwoorden.
Nog een uurtje te gaan en we zagen dat de natuur toch heel erg aan het veranderen was. Van woestijn en niks leefbaars gingen we naar groene vlaktes, grote groene bomen, prachtige bergen en uiteindelijk een volledig bos met naaldbomen. Daaraan konden we zien dat we er bijna waren. Ons hotel zou zich namelijk midden in een groenrijk bos bevinden.
Dit bleek te kloppen want als snel reden we Flagstaff in. Een dorpje ongeveer een uur verwijderd van de Grand Canyon. Al snel kwamen we aan bij ons hotel het Doublethree Hilton in Flagstaff. Een groot hotel en totaal anders dan de afgelopen dagen. Een goed uitziende lobby verwelkomde ons en Amerika is Amerika natuurlijk niet als je bij aankomst in het hotel 3 double chip Cookies aangeboden krijgt. Hier hadden we echter geen behoefte aan. Nadat we waren ingecheckt gingen we naar onze kamer die er prachtig uitzag. Hier konden we prima de nachten doorbrengen. We hebben alles op de kamer gedumpt om vervolgens naar beneden te gaan om een drankje te doen in de bar om vervolgens te eten.
Het eten was heerlijk. Het werd recht voor je neus bereid door een chef-kok. Prachtig om te zien hoe de kok er een hele show van wist te maken. Uiteindelijk heerlijk gegeten om daarna nog lekker een drankje in de bar te doen. Uiteindelijk sloot de bar en zijn wij naar onze kamer terug gekeerd.
Op naar de volgende dag. Een dag die volledig in het teken stond van de Grand Canyon
Vandaag was de dag dat wij het o zo drukke en grote Los Angeles, California achter onze zouden laten om onze reis te vervolgen naar onze volgende bestemming. Na heel wat uurtjes op de snelweg richting het binnenland van Amerika ruilden we de snelweg in voor een soort provinciale weg dwars door de natuur. Natuurlijk hadden we er al een aantal uur op zitten voordat wij dit contrast mee maakte. Een weg die ons dwars door de bergen bracht. Adembenemend, prachtig, overweldigend, geen woorden voor, je kunt zo veel verzinnen om de natuur zo te beschrijven.
We keken onze ogen uit, wat natuurlijk heerlijk is als je 8 uur moet rijden. Natuurlijk moest er uiteindelijk voor het eerst ook getankt worden. Nou daar begon onze Jordy en Lieke komedie. We keken elkaar aan en vroegen ons beiden af wat er nou eigenlijk in de tank moest gaan. Nadat we beiden de hele auto geïnspecteerd hadden konden we vaststellen dat er nergens een sticker of indicatie was van welke brandstof de auto nodig had. Stom als wij waren hadden we dit natuurlijk niet gevraagd aan het begin toen we de auto mee kregen…
Gelukkig vonden we een telefoonnummer van de verhuurder en al snel hadden we een aardige Amerikaanse mevrouw aan de lijn.
Met een lacherige stem legde we uit dat wij een auto bij het verhuurbedrijf hadden gehuurd maar dat we eigenlijk geen idee hadden wat er in moest. Als snel kwam het verlossende antwoord en wisten we wat er in de tank moest.
Nu konden we de tank weer vol gooien om daarna verder op reis te gaan richting de Grand Canyon.
Opnieuw weer een verschrikkelijk contrast in de natuur. We waren nu ongeveer over de helft van de reis. Inmiddels hebben we er een aantal stops op zitten. We zijn ook gestopt bij een parkeerplaats waar we even naar de wc konden. Het was verschrikkelijk heet, maar niet zoals in Nederland.
Als het in Nederland heet is dan is het plakkerig en niet lekker heet. We stonden buiten in de zon en volgens de buitenthermometer van de auto was het ongeveer 42 graden buiten. En het was heerlijk. Je voelde wel dat het heet was maar niet dat het te heet was. Toen we daarna even buiten stonden te praten zag ik opeens iets in mijn ooghoek op de grond naast het voetpad een stukje van ons vandaan iets liggen. Toen ik er beter naar ging kijken ontdekte ik dat het ging om een kleine slang. Uit reactie hield ik Jordy gelijk tegen en zei ik, pas op een slang. Jordy schrok denk ik meer van mijn reactie dan echt van de slang. Op een afstandje hebben we even naar de slang gekeken om vervolgens weer de auto in te stappen om weer door te reizen naar onze eindbestemming.
Na weer een tijdje onderweg te zijn geweest maakte we weer een stop om de tank nogmaals vol te gooien. Dit keer ging het niet helemaal vlekkeloos. Jordy had namelijk binnen de verkeerde pompnummer doorgegeven waardoor onze linkerbuurman nu onze 35 dollar brandstof stond te tanken en wij niks hadden. Nadat Jordy naar binnen was gegaan was er een pompmedewerker mee naar buiten gekomen om vervolgens aan onze linkerbuurman het probleem uit te leggen. De man zou nu voor ons hetzelfde bedrag betalen als wij per ongeluk voor hem hadden gedaan. Nadat alles geregeld was konden we weer op weg. We hadden nog maar een aantal uurtjes te gaan toen we door de navigatie van de snelweg werden gehaald om vervolgens een stuk over de historische route 66 werden gestuurd. We kunnen dus ook zeggen dat wij op de ROUTE 66 hebben gereden. Deze route hadden we helemaal kunnen rijden, echter werd deze door een truckdriver niet aangeraden omdat deze weg nogal crappy was zoals de truckdriver zo mooi verwoorden.
Nog een uurtje te gaan en we zagen dat de natuur toch heel erg aan het veranderen was. Van woestijn en niks leefbaars gingen we naar groene vlaktes, grote groene bomen, prachtige bergen en uiteindelijk een volledig bos met naaldbomen. Daaraan konden we zien dat we er bijna waren. Ons hotel zou zich namelijk midden in een groenrijk bos bevinden.
Dit bleek te kloppen want als snel reden we Flagstaff in. Een dorpje ongeveer een uur verwijderd van de Grand Canyon. Al snel kwamen we aan bij ons hotel het Doublethree Hilton in Flagstaff. Een groot hotel en totaal anders dan de afgelopen dagen. Een goed uitziende lobby verwelkomde ons en Amerika is Amerika natuurlijk niet als je bij aankomst in het hotel 3 double chip Cookies aangeboden krijgt. Hier hadden we echter geen behoefte aan. Nadat we waren ingecheckt gingen we naar onze kamer die er prachtig uitzag. Hier konden we prima de nachten doorbrengen. We hebben alles op de kamer gedumpt om vervolgens naar beneden te gaan om een drankje te doen in de bar om vervolgens te eten.
Het eten was heerlijk. Het werd recht voor je neus bereid door een chef-kok. Prachtig om te zien hoe de kok er een hele show van wist te maken. Uiteindelijk heerlijk gegeten om daarna nog lekker een drankje in de bar te doen. Uiteindelijk sloot de bar en zijn wij naar onze kamer terug gekeerd.
Op naar de volgende dag. Een dag die volledig in het teken stond van de Grand Canyon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
